Της Θεανώς Θειοπούλου    

Πολλά έχουν ακουστεί και κυρίως έχουν γραφεί για τα «χρυσά διαβατήρια», θέμα που δεν αφορά μόνο την Κύπρο αλλά και άλλες χώρες που κάνουν αυτό το επικερδές σπορ.

Το ζήτημα είναι πως το εκμεταλλεύεται ο επιχειρηματικός κόσμος για να αποκομίσει οφέλη. Η δαιμονοποίηση των υπηκοοτήτων ήρθε από την Κομισιόν γιατί «τα συστήματα παραχώρησης υπηκοοτήτων και διαμονής δημιουργούν ένα ευρύ πεδίο κινδύνων για την ΕΕ, συνολικά: Κινδύνων για την ασφάλεια, περιλαμβανομένης της διείσδυσης στην Ευρώπη ομάδων που ανήκουν στο οργανωμένο έγκλημα, για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, για διαφθορά και φοροδιαφυγή».

Η  παραχώρηση υπηκοότητας μέσω επενδύσεων δεν είναι μόνο προνόμιο της Κύπρου. Απλά εμείς αντιγράψαμε την ιδέα, για κάτι που άλλες χώρες κάνουν πριν από εμάς. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των σχεδίων είναι η απαίτηση για πραγματοποίηση σημαντικών επενδύσεων στη χώρα στην οποία αιτούνται υπηκοότητας. Ως αντάλλαγμα οι ξένοι επενδυτές λαμβάνουν ευρωπαϊκό διαβατήριο, που τους επιτρέπει να εργαστούν, να διαμείνουν και να ταξιδέψουν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση και στη ζώνη Σένγκεν. Τα διαβατήρια που παραχωρεί η Κύπρος σε ξένους επενδυτές, έφεραν τα πάνω-κάτω στον τομέα των κατασκευών, ανατρέποντας την αρνητική πορεία του κλάδου και δίνοντας το έναυσμα για κατασκευή πολυώροφων κτηρίων που αλλάζουν τον πολεοδομικό χάρτη. 

Αυτό άλλωστε αναγνωρίζει και το υπουργείο Οικονομικών που σε εσωτερική μελέτη δείχνει ότι το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων μέσω του προγράμματος πολιτογράφησης διοχετεύτηκε στον κατασκευαστικό τομέα. Φυσικά, το να ξαναπάρει μπροστά ο τομέας των ακινήτων δίνει πολλαπλασιαστικά οφέλη στην οικονομία, με κύριο κομμάτι τη μείωση της ανεργίας. Όπως επίσης και την ενεργοποίηση πολλών επαγγελμάτων που έχουν σχέση με την κατασκευαστική βιομηχανία. Το θετικό αυτή τη φορά είναι ότι ο τομέας των ακριβών ακινήτων για πολιτογραφήσεις δεν γίνεται με δανεικά από τις τράπεζες αλλά με φρέσκο χρήμα που έρχεται από το εξωτερικό. Τουλάχιστον δεν θα έχουμε τα κρούσματα που είχαμε πριν το 2013 με τα γνωστά συνεπακόλουθα. 

Δεν είναι τυχαίο ότι οι developers είδαν την ευκαιρία και άρχισαν ως πραγματικοί επιχειρηματίες να κινητοποιούνται σε τρίτες χώρες για να πωλήσουν ακίνητο με δέλεαρ την κυπριακή υπηκοότητα. Και μια ευκαιρία να ανοίξουν τις δουλειές τους και να μειώσουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Το πρόγραμμα αναφέρει ότι «ο αιτών θα πρέπει να έχει προβεί σε αγορά, σύσταση ή συμμετοχή σε επιχειρήσεις ή εταιρείες που εδρεύουν και δραστηριοποιούνται στην Κυπριακή Δημοκρατία με κόστος επένδυσης ύψους τουλάχιστον €2 εκατ. Τα εν λόγω επενδυθέντα κεφάλαια, θα πρέπει να διοχετεύονται για χρηματοδότηση των επενδυτικών σκοπών των εν λόγω επιχειρήσεων και εταιρειών αποκλειστικά και μόνο στην Κύπρο, στη βάση επενδυτικού πλάνου». 

Προς το παρόν μόνο οι developers είδαν την ευκαιρία και έτρεξαν στο εξωτερικό για να φέρουν πελάτες. Θα μπορούσε κάτι ανάλογο να γίνει και από άλλους επιχειρηματίες που θα ήθελαν να μεγαλώσουν το επενδυτικό τους πλάνο και αναζητούν συνεργάτες με ρευστό. Θα μπορούσαν και άλλοι επιχειρηματίες από το υπόλοιπο φάσμα της οικονομίας να αναζητήσουν επενδυτές από το εξωτερικό με δέλεαρ την κυπριακή υπηκοότητα.

Υπάρχει μεγάλο πεδίο δράσης, ειδικά για όσους επιχειρηματίες αισθάνονται ότι πρέπει να βρουν συνεταίρους με λεφτά για να μπορέσουν να ενισχύσουν τα επενδυτικά τους πλάνα. Φυσικά, το γεγονός ότι κάποιος αγοράζει ακίνητα είναι κάτι διαφορετικό από το να επενδύει σε μια επιχείρηση. Γιατί εκεί μπορεί να αλλάξουν οι ρόλοι και αυτός που έβαλε τα λεφτά να έχει τον πρώτο λόγο και να γίνει το αφεντικό. Πάντως οι developers δείχνουν τον δρόμο στους υπόλοιπους επιχειρηματίες πώς να φέρουν επενδυτές στην Κύπρο. Μια μικρή βαλίτσα και εξόρμηση στο εξωτερικό για να προωθήσουν την Κύπρο για επενδύσεις που δίνουν και την κυπριακή υπηκοότητα.